To będzie bardzo dziwna wojna. My będziemy ginąć, ale żadna bomba na Moskwę, Boston, Waszyngton, czy Petersburg nie upadnie” – mówi Aleksander Jabłonowski, członek „Związku Jaszczurczego”. Ponadto zauważa, że o wojnie USA z Rosją od lat pisze Zbigniew Brzeziński, który do tego zadania poleca Polaków. W nakreślonym przez amerykańskiego doktrynera planie, wielka wojna ma być prowadzona przez USA na terenie Polski, Ukrainy, Białorusi i krajów nadbałtyckich. Jej celem nie będzie jednak anihilacja Rosji. Wręcz przeciwnie! Głównym przegranym mają być kraje Europy Środkowej, natomiast potencjał militarny Rosji zostanie szybko odbudowany, aby wesprzeć USA w kolejnej wojnie.
Rozmowa z dr Piotrem Beinem z Kanady, przeprowadzona przez Skype 5 lutego 2012r. Tematem jest prawdziwa przyczyna katastrofy nuklearnej w elektrowni w Fukushima. Dr Bein mówi o poszlakach, czy nawet dowodach na to, że tsunami nie mogło być przyczyną katastrofy. Natomiast jest duże prawdopodobieństwo, że mógł być nią izraelski wirus komputerowy Stuxnet.
Brońmy prof. dr. hab. Jana Talara – wybitnego neurochirurga, który udowadnia zakłamanemu światu, że śmierć pnia mózgu nie istnieje
Prof dr hab. Jan Talar, jedyny w Polsce lekarz, który wybudza ze śpiączki i pozwala wrócić do życia pacjentom, którzy gdzie indziej skazani byliby na śmierć, jest zagrożony utratą praw wykonywania zawodu.
Nie pomyliłem się – lekarz, który stosuje się do przysięgi, jaką złożył po ukończeniu studiów, jest niszczony przez środowisko medyczne. Wszyscy wiemy, że każdemu można doczepić odpowiednią łatkę, jeśli się chce. Kiedyś pisałem o
dr. Wojciechu Serwatce, który ujawnił korupcję swojego szefa oraz fakt stosowania tiopentalu do zabijania pacjentów
(pisała o tym „Gazeta Polska” i „NIE”). Dr. Serwatce zabroniono wykonywania zawodu, mimo że jego skuteczność jako chirurga była jedną z najwyższych w Polsce, mimo że nie zrobił nic sprzecznego z zawodem lekarza. Dr Serwatka obecnie buduje łodzie w Norwegii i bardzo dobrze sobie radzi, ale – niestety – nie wykonuje swojego zawodu, do którego przygotowywał się i w którym praktykował przez kilkanaście lat (zob. niezalezna.pl).
Czy dzięki swoim tytułom naukowym prof. dr hab. Jan Talar jest bezpieczny? Nie sądzę, bowiem
ukaranie go w świetle jupiterów może być dla masonerii doskonałym argumentem na innych niepokornych. Profesor Talar potrzebuje więc naszej pomocy.
Śmierć i to co się dzieje dalej z ludzką świadomością nadal jest wielką tajemnicą, choć mamy coraz więcej argumentów przemawiających za tym, że nasze ciało jest tylko powłoką dla czegoś co umownie nazywamy duszą (a nie odwrotnie). Teoria pól morfogenetycznych bardzo dobrze tłumaczy wszelkie zjawiska paranormalne, związane z telepatią, kontaktem pozagrobowym, duchami, a nawet przewidywaniem przyszłości.
Na bazie tej teorii powstały już urządzenia diagnostyczne i medyczne, jak np. Quantec, które się sprawdzają ze 100% dokładnością. Jedynym ograniczeniem jest baza danych, jaką te urządzenia dysponują. I tak np. nie potrafią na razie dokładnie zdiagnozować chorób rzadkich lub nowych (np. stworzonych przez człowieka).
Quantec więc potwierdza istnienie duszy, niezależnej od ciała, i tego, że świadomość i pamięć jest właśnie tam zlokalizowana, a nie w mózgu. Potwierdza też istnienie super-świadomości, a więc Boga.
Uszkodzenia mózgu często prowadzą do dysfunkcji działania organizmu, ale jak dowodzi prof. Jan Talar swoją praktyką,
śmierć mózgowa nie istnieje, gdyż odpowiednią neurostymulacją u osób będących w stanie śpiączki i oddychających za pomocą respiratora, zawsze można doprowadzić do wznowienia oddechu i pozostałych funkcji życiowych.
Z kliniki prof. Talara ludzie wychodzili o własnych siłach – także ci, którzy już byli przeznaczeni na narządy!
Sądzę, że jest to możliwe nie tyle dlatego, że mózg ma niesamowite zdolności regeneracyjne, ale że neurostymulacja niejako wzywa duszę do powrotu do ciała, a ta powoduje nagłe zdrowienie.
Notowane są przypadki nagłego uleczenia chorób „nieuleczalnych” u osób, które powróciły z tzw. śmierci klinicznej, jak np. ustąpienie paraliżu. Im bardziej neurostymulacja jest intensywna, tym większe szanse całkowitego powrotu do zdrowia.
Sądzę też, że metoda Talara może być przełomem, jeśli chodzi o ludzi niepełnosprawnych z paraliżem dziecięcym włącznie, stymulacje bowiem powinny działać podobnie jak na chorego w śpiączce – przywracać działanie mózgu.
Za zgodą autora poniżej prezentuję krótki fragment książki prof. Talara „Śmierć mózgowa – przypadki kliniczne”, która powinna znaleźć się w każdym domu, na wypadek gdyby ktoś znalazł się w takim stanie w szpitalu. Lekarzy, którzy – jak w moim przypadku – twierdzili, że „takich książek są setki i są one bezwartościowe”, należy ostro piętnować, gdyż wprowadzają zamęt absolutnie niesłużący zdrowiu chorego. Tylko jeden młody lekarz powiedział mi po cichu, że „ta książka jest bezcenna”.
„W ratowaniu chorego w stanie krytycznym jednym z najważniejszych elementów strategii ratowania życia jest przywracanie własnego, spontanicznego oddechu wbrew częstym stwierdzeniom, że chory nie odzyska zdolności oddychania (ma trwały bezdech). Stymulacja przywracająca spontaniczny oddech sprawdza się u większości chorych podłączonych do respiratora, a efekty stymulacji obserwuje się już po kilku dniach. Warto więc tę stymulację wprowadzić jako obowiązującą procedurę w ośrodkach intensywnej terapii już od pierwszych godzin leczenia.
Opis stymulacji:
Opuszką palca wskazującego lub środkowego stymulujemy pulsacyjnie z siłą do 10g 6 punków wokół nosa i nieco silniej opuszkami palców II-V stymulujemy boczne powierzchnie mostka układając opuszki palców w międzyżebrzach, a następnie międzyżebrzami przesuwamy opuszki palców do linii pachowej przedniej po obu stronach klatki piersiowej. Czas stymulacji punktów wokół nosa u dzieci wynosi około 30 sekund a u dorosłych do 1 minuty. Czas stymulacji bocznej powierzchni mostka w jednym ułożeniu u dzieci wynosi około 30 sekund a u dorosłych wynosi około 1 minuty i tyle samo stymulacja międzyżebrzy.
Pierwszy punkt znajduje się w kąciku skrzydełka nosa. Zwracamy uwagę aby w każdym punkcie nie drażnić paznokciem skóry twarzy. Drugi punkt leży poniżej oczodołu w przejściu powierzchni bocznej nosa w policzek na wyniosłości żuchwy. Trzeci punki leży przyśrodkowo w oczodole pod kątem 459 do linii brwi. Następnie stymulujemy opisane punkty wokół nosa po drugiej stronie według przedstawionej kolejności. Stymulacje bocznych powierzchni mostka rozpoczynamy po jednej stronie układając opuszki palców od przestrzeni miedzy obojczykiem a pierwszym żebrem i uciskając kolejne przestrzenie międzyżebrowe. Po zakończeniu tej stymulacji nie odrywamy opuszek palców i pulsacyjnie przesuwamy cztery opuszki w czasie około 1 minuty do linii pachowej przedniej. Dalej stosujemy stymulacje pulsacyjne bocznej powierzchni mostka obniżając opuszki o dwie przestrzenie międzyżebrowe i czynność powtarzamy. Jeszcze raz przemieszczamy opuszki palców II-V o dwie przestrzenie międzyżebrowe. Po zakończeniu stymulacji mostka i przestrzeni międzyżebrowych po jednej stronie opuszki palców przekładamy na drugą stronę i czynności powtarzamy.
Stymulacje wokół nosa i na klatce piersiowej powtarzamy trzy – czterokrotnie dziennie nawet jeszcze do kilkunastu dni po uzyskaniu swobodnego oddechu. Jeżeli istnieje obawa o naruszenie elektrod podłączonych na klatce piersiowej lub wkłucia centralnego to wtedy stosujemy tylko stymulacje międzyżebrowe bocznej powierzchni mostka wydłużając czas ucisku do 2. minut. Dalsza stymulacja poprawia wydolność odzyskanego oddechu i istnieje możliwość uratowania takiego chorego przed zapaleniem płuc wynikającym z osłabienia siły mięśni oddechowych i zbyt płytkiego oddechu. Własny, spontaniczny oddech wpływa korzystnie na powrót świadomości psychicznej i fizycznej. Wielu lekarzy obserwuje powrót spontanicznego oddechu u chorych w śpiączce wentylowanych mechanicznie w różnym czasie od zaistnienia choroby”.
Przypomnę, że powyższa metoda może przywrócić oddech niemal każdej osobie, która się znalazła w śpiączce pourazowej – z ofiarami udarów i wylewów włącznie.
Do nikogo nie podchodzę tak, jakby był śmiertelnie uszkodzony. Miałem ostatnio pacjentkę, o której życie walczyliśmy przez miesiąc, i ona we wrześniu będzie szła do klasy maturalnej. Więc trudno powiedzieć, że taka osoba nie powinna żyć. Inni moi pacjenci, których już „skazano”, studiują, a jeden nawet na dwóch kierunkach. Gdy przywieziono ich do mnie, mówiono, że oni nie mają szans.
Prof. dr hab. Jan Talar
(z wywiadu udzielonego „Frondzie”, nr 36 z 2005 roku)
—
Illuminacka Wikipedia, podobnie jak w przypadku pani prof. Marii Doroty Majewskiej, pod najróżniejszymi pretekstami blokuje informacje o ujawniających prawdę, niewygodnych dla Systemu whistleblowerach. Tak postąpiła również z informacją o panu prof. Janie Talarze:
Prof. dr hab. Jan Talar: Śmierć pnia mózgu nie istnieje. Polscy chirurdzy wycinają serca żyjącym jeszcze ludziom. W Polsce dokonuje się eutanazji na żywych ludziach:
Dr Jacek Norkowski OP: Śmierć mózgowa została wymyślona po to, żeby można było pobierać organy. Śmierć mózgowa to rodzaj głębokiej śpiączki połączonej z brakiem odruchów:
Związkowcy, pracodawcy i rząd zasiadają do negocjacji w sprawie skrócenia wieku emerytalnego. Będzie powrót do poprzedniego, czyli 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn? Niestety nie. Wszystko wskazuje na to, że będziemy pracować nieco dłużej niż chciał prezydent.
Obniżenie wieku emerytalnego to postulat wyborczy Andrzeja Dudy (44 l.) oraz PiS. W kampanii wyborczej obiecywali powrót do starego wieku. Projekt reformy emerytur jest od kilku miesięcy w Sejmie, prace nad nim utknęły jednak w martwym punkcie. Posłowie czekają na opinię rządu w tej sprawie. Z kolei gabinet Beaty Szydło (53 l.) czeka na stanowisko związków zawodowych i pracodawców, którzy nie mogą się dogadać. Pracodawcy chcieliby, by wieku emerytalnego nie zmieniać. Związki zawodowe walczą zaś, by do prezydenckiej propozycji dopisać jeszcze warunek stażowy – by osoby, które wcześnie zaczęły pracę, mogły z niej rezygnować przed osiągnięciem wieku emerytalnego.
Dziś obie strony po raz kolejny zasiądą do rozmów. – Jesteśmy coraz bliżej kompromisu – dowiedział się Fakt. Na czym mógłby on polegać? – Wiek emerytalny zostałby zamrożony. Polki przechodziłyby na emeryturę w wieku 61 lat, a Polacy – 66 lat – mówi Faktowi Jeremi Mordasewicz, ekspert Konfederacji Lewiatan. Osoby, które mają długi staż pracy, mogłyby przechodzić na emeryturę wcześniej – to postulat związkowców. Nie wcześniej jednak jak po ukończeniu 60 lat (kobiety) lub 65 (mężczyźni).
Na obniżenie wieku emerytalnego jednak poczekamy. – Nowela obniżająca wiek emerytalny powinna zostać uchwalona przez Sejm po wakacjach – zapowiedziała kilka dni temu premier Beata Szydło. Oznacza to, że reforma wejdzie w życie najwcześniej za rok. Na dostosowanie do niej systemów informatycznych ZUS potrzebuje aż 9 miesięcy.
Państwu zabraknie miliardów na emerytury!
ZUS wyliczył, że w ciągu pięciu lat na emerytury i renty państwu zabraknie 250 mld zł, a w wersji pesymistycznej aż 400 mld. Dziura będzie jeszcze większa, jeśli zostanie obniżony wiek emerytalny – pisze „Gazeta Wyborcza”.
Gazeta powołuje się na najnowszą prognozę dla funduszu, z którego wypłacane są emerytury i renty. ZUS przygotował ją w oparciu o prognozy Eurostatu o demografii oraz ministerstwa finansów o stopie bezrobocia, inflacji, wzroście płac i PKB.
Rozważane są trzy warianty rozwoju sytuacji.
Wariant optymistyczny zakłada, że na emerytury będzie brakować w latach 2017-21 ok. 50 mld rocznie, wariant umiarkowany, że ok. 56-68 mld, a wariant pesymistyczny, że w 2021 r. zabraknie 76 mld, a w 2021 aż 91 mld zł.
Powodem niedoborów kasie jest sytuacja demograficzna. Liczba Polaków systematycznie spada. Społeczeństwo się starzeje. „W 2021 r. osób w wieku produkcyjnym będzie aż o ponad 600 tys. mniej niż dziś (…) będzie za to ponad 450 tys. osób w wieku poprodukcyjnym” – przestrzega „Gazeta Wyborcza”, zaznaczając, że dane o deficycie uwzględniają już oszczędności ze stopniowego podwyższania wieku emerytalnego do 67 lat.
10 tys. milionerów opuściło Francję z powodu islamskiej imigracji i terroryzmu.
W wyniku narastających tarć społecznych w 2015 roku aż 10 tysięcy milionerów opuściło Francję z powodu islamskiej imigracji i terroryzmu.
W Wielkiej Brytanii zaalarmowanej zbliżającą się emigracją najbogatszej części społeczeństwa gdzie napięcia społeczne również narastają, Brexit pozostaje szansą na zatrzymanie exodusu milionerów z jej wybrzeży.
Szacuje się, że w zeszłym roku Francja straciła w przybliżeniu; 3 procent z całkowitej liczby milionerów, a najwięcej, bowiem – 6 procent milionerów opuściło Paryż. W sumie to około 7 tysięcy osób, jedynie mieszkańców stolicy Francji, którzy na cel swojej emigracji wybierali głównie państwa Zjednoczonego Królestwa, tuż za nimi uplasowały się Stany Zjednoczone Ameryki, Kanada, Australia i Izrael zgodnie z tym co ujawnia raport agencji New World Wealth w części dotyczącej sektora bogactwa globalnego.
„Obecnie bardzo zauważalny jest odpływ francuskich milionerów z kraju, a bezpośrednią przyczyną tego zjawiska jest narastający konflikt na tle wyznaniowym pomiędzy chrześcijanami a muzułmanami, szczególnie widoczny w aglomeracjach miejskich. Oczekuje się wzrostu tej tendencji w najbliższych dekadach wprost proporcjonalnie do wzrostu niepokojów społecznych” – ostrzega raport.
W zeszłym roku również Chiny mocno odczuły znaczny odpływ milionerów poza granice swojego kraju, tuż za nimi w tej niechlubnej statystyce plasują się Włochy, Indie, Grecja, Rosja, Hiszpania i Brazylia.
Co ciekawe, jedynie z zeszłym roku, odbiorcą największej liczby migrujących milionerów była Australia z liczbą 8 tysięcy nowo przybyłych i gotowych do osiedlenia się na jej wybrzeżach, głównie w Sydney, Melbourne i Perth. Do Stanów Zjednoczonych trafiło około 7 tysięcy uciekających bogaczy. Do Kanady, Izraela, Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz do Nowej Zelandii dotarła także pokaźna ich liczba.
Do Londynu napłynęło około 500 milionerów. Znaczna część z dwóch i pół tysiąca bogatych Brytyjczyków zdecydowanych opuścić stolicę swojego kraju raczej przeniosło się w inne zakątki Anglii niż wyjechało za granicę. „Większość z opuszczających Londyn milionerów urodziła się w Wielkiej Brytanii, natomiast prawie wszyscy którzy przybyli do stolicy kraju pochodzą z innych krajów” – odnotowuje autor raportu.
„Taki trend najpewniej utrzyma się w przyszłości. Z rozmów przeprowadzonych z kilkoma pochodzącymi z Wielkiej Brytanii zamożnymi ludźmi wynika, że niepokoi ich kierunek przemian jakie zachodzą nie tylko w Londynie ale w całej Brytanii od przynajmniej kilku ostatnich dekad. Australia wydaje się być ich preferowanym kierunkiem”.
Te liczby są opracowane przy użyciu danych pozyskanych ze statystyk każdego kraju, z rocznych wywiadów przeprowadzonych z około 800 osobami o zasobnych portfelach oraz pośredników, a więc ekspertów od spraw migracji, platform wymiany informacji o drugim obywatelstwie, menadżerów zarządzających bogactwem i agentów mienia, danych z rejestrów majątkowych i zestawień wyprzedaży dóbr i zasobów – podaje w swoim raporcie International Business Times.
Podczas gdy napięcia powodowane masową imigracją były problemem dla osób, które Europę opuszczały, tak realna możliwość Brexitu już nie stanowi dla nich problemu. Wszyscy z badanych byli bardziej skłonni do pozostania w kraju w perspektywie wyjścia Wielkiej Brytanii ze struktur UE i odzyskania swoich granic.
Wzrosła również szansa na ponowne rozpatrzenie wcześniej odrzuconej możliwości wprowadzenia 2-letnich wiz pracowniczych dla obywateli Kanady, Australii, Nowej Zelandii. Mogłaby również pojawić się okazja do wciągnięcia USA na listę krajów, od których obywateli wymagane byłoby posiadanie wizy. Badani odpowiadali, że woleliby politykę umacniania więzi z dawnymi koloniami brytyjskimi, w szczególności z Australią, USA, Kanadą i Nową Zelandią, jak również z Chinami i Indiami jednocześnie licząc na osłabienie więzów łączących ich kraj z państwami UE, Turcją
i krajami środkowego wschodu.
W podsumowaniu raportu czytamy – „W naszej opinii Brexit nie będzie skutkował odpływem milionerów z Wielkiej Brytanii. Przeciwnie, wierzymy że bogaci obywatele UK będą bardziej skłonni do pozostania w kraju w razie Brexitu. To stanowisko uzasadnia fakt, że większość bogatych Brytyjczyków z którymi przeprowadziliśmy wywiady bardziej obawia się europejskiej polityki otwartych granic.”
Jak widzą Nas ci… niby możni tego świata . Jak Nas postrzegają i do czego jesteśmy im potrzebni ????
Warto posłuchać i zastanowić się dokąd zmierzamy lub też w czyim przedstawieniu bierzemy udział ?
.. teraz przypomnę opowieść n/n autora napisaną już bardzo dawno lecz zapomnianą bądź też ignorowaną ze względu na brak możliwości wyzwolenia się spod jarzma ucisku.
NIEWOLNICTWO XXI WIEKU
Niewolnicy szli powoli jeden za drugim, a każdy niósł oszlifowany kamień. Czterech szeregów, każdy o długości półtora kilometra, z kamieniołomów do miejsca, gdzie zaczęto budowę miasta-twierdzy, pilnowali strażnicy. Na dziesięciu niewolników przypadał jeden uzbrojony wojownik-strażnik. Obok idących niewolników, na szczycie trzynastometrowej, zbudowanej z oszlifowanych kamieni ludzkimi rękami
góry, siedział Kratos jeden z naczelnych kapłanów; w ciągu czterech miesięcy w milczeniu obserwował to, co się działo.
Nikt go nie odciągał, nikt nawet spojrzeniem nie śmiał przerwać jego rozmyślań. Niewolnicy i straże traktowali sztuczną górę z tronem na szczycie jako nieodłączną część krajobrazu.
A na człowieka , to siedzącego nieruchomo na tronie, to przechadzającego się po placu na szczycie góry już nikt nie zwracał uwagi. Kratos postawił przed sobą zadanie: zreorganizować państwo, na tysiąclecie umocnić władzę kapłanów, podporządkować im wszystkich ludzi na Ziemi, czyniąc z nich łącznie z władcami państw kapłańskich niewolników.
Pewnego razu Kratos zszedł na dół, pozostawiwszy na tronie swojego sobowtóra. Kapłan zmienił odzież, zdjął perukę.
Nakazał naczelnikowi straży, aby go zakuł w łańcuch jak prostego niewolnika i postawił w szeregu za młodym i silnym niewolnikiem imieniem Nard.
Wpatrując się w twarze niewolników, Kratos zauważył, że ten młody człowiek ma spojrzenie dociekliwe i krytyczne, a nie błędne lub obojętne jak wielu. Twarz Narda była to skupiona i zamyślona, to wzruszona. ..znaczy to, że nosi on w sobie jakiś swój plan , zrozumiał kapłan, lecz chciał się przekonać, jak dalece trafna była jego obserwacja. Przez dwa dni Kratos śledził Narda, w milczeniu taszczył kamienie, siedział przy nim w czasie posiłku i spał obok na pryczy. Trzeciej nocy, gdy tylko padła komenda “Spać!”,
Kratos obrócił się do młodego niewolnika i szeptem pełnym goryczy i rozpaczy wypowiedział nie wiadomo do kogo skierowane pytanie: Czyż tak już będzie przez całą resztę życia?”.
Kapłan zobaczył: młody niewolnik drgnął i natychmiast odwrócił się twarzą do niego, jego oczy błyszczały. Migotały nawet przy mdłym świetle pochodni dużego baraku.
– To nie będzie trwać długo. Ja obmyślam plan. I ty, staruszku, też możesz w nim uczestniczyć -wyszeptał młody niewolnik.
– Jaki plan? obojętnie i z westchnieniem zapytał kapłan. Nard gorąco i z przekonaniem zaczął objaśniać:
– I ty, staruszku i ja i my wszyscy wkrótce będziemy wolnymi ludźmi, a nie niewolnikami. Policz, staruszku: na każdych dziesięciu niewolników przypada jeden strażnik. A piętnastu niewolnic, które przygotowują pożywienie, szyją odzież, też pilnuje jeden strażnik. Jeżeli o umówionej godzinie wszyscy rzucimy się na straże, to pokonamy je. Niech strażnicy będą uzbrojeni, a my zakuci w łańcuchy. Nas dziesięciu na każdego, a łańcuchy też można wykorzystywać jak broń, podstawiając je pod uderzenie miecza. Rozbroimy wszystkich strażników, zwiążemy ich i przejmiemy broń.
– Ach, młodzieńcze znów westchnął Kratos i na pozór obojętnie powiedział: Twój plan jest nieprzemyślany: strażników, którzy nas obserwują, można rozbroić, lecz wkrótce władca
przyśle nowych, być może nawet całą armię i zabije zbuntowanych niewolników.
– Ja i o tym pomyślałem, staruszku. Trzeba wybrać taki czas, kiedy nie będzie armii. I ten czas nadchodzi. My widzimy, jak przygotowują armię do wymarszu. Szykują prowiant na trzy miesiące drogi, a to znaczy, że za trzy miesiące armia dotrze w wyznaczone miejsce i podejmie walkę.
W bitwie osłabnie, lecz zwycięży, pojmie wielu nowych niewolników. Dla nich już buduje się nowe baraki. Powinniśmy zacząć rozbrajać straż, gdy tylko armia naszego władcy rozpocznie bitwę z inną armią. Gońcy będą potrzebować miesiąca, aby dostarczyć wiadomość o konieczności natychmiastowego powrotu.
Osłabiona armia będzie wracać przez co najmniej trzy miesiące. W ciągu czterech miesięcy będziemy w stanie przygotować się do spotkania. Nas będzie nie mniej niż żołnierzy w armii. Pochwyceni niewolnicy zechcą być z nami, kiedy zobaczą, co się wydarzyło. Ja wszystko zaplanowałem jak należy, staruszku.
– Tak, młodzieńcze, ty ze swym planem i ze swoimi myślami możesz strażników rozbroić i odnieść zwycięstwo nad armią odpowiedział kapłan już nieco bardziej ożywiony i dodał: Lecz co potem zaczną robić niewolnicy i co będzie z władcami, strażnikami i żołnierzami?
– O tym niewiele myślałem. I na razie przychodzi mi do głowy jedno:
wszyscy, którzy byli niewolnikami, staną się ludźmi wolnymi. Wszyscy zaś, którzy dzisiaj nie są niewolnikami, będą nimi jakby głośno myśląc, nie do końca pewien odpowiedział Nard.
– A kapłanów? Powiedz mi młodzieńcze, kapłanów zaliczysz do niewolników czy do ludzi wolnych, kiedy zwyciężysz?
– Kapłanów? O tym też nie myślałem. Lecz teraz proponuję: niech kapłani zostaną, jak są. Słuchają ich niewolnicy, władcy. Choć trudno ich niekiedy zrozumieć, to jednak myślę, że są nieszkodliwi. Niech opowiadają o bogach, a my sami i tak wiemy, jak lepiej przeżyć swoje życie.
– Jak lepiej , to dobrze odpowiedział kapłan i udał, że strasznie chce mu się spać. Ale Kratos tej nocy nie spał. Rozmyślał. Oczywiście myślał, najprościej o spisku powiadomić władcę i schwycą młodzieńca-niewolnika, on ewidentnie był głównym inspiratorem. Lecz to nie rozwiąże problemu. Chęć oswobodzenia się zawsze w niewolnikach będzie tkwić. Pojawią się nowi przywódcy, będą opracowywać nowe plany, a skoro tak główna groźba dla państwa zawsze będzie istnieć w jego wnętrzu”. Przed Kratosem stało zadanie: opracować plan zniewolenia całego świata.
On rozumiał: nie uda się osiągnąć celu tylko za pomocą fizycznej przemocy. Niezbędne jest psychologiczne oddziaływanie na każdego człowieka, na całe narody. Trzeba transformować ludzką myśl, wmówić każdemu, że niewolnictwo jest najwyższym dobrem. Trzeba uruchomić samorzutnie rozwijający się program, który będzie dezorientować całe narody w przestrzeni, czasie i pojęciach. A co najważniejsze w adekwatnej percepcji rzeczywistości. Myśl Kratowa pracowała coraz szybciej, przestał odczuwać ciało, ciężkie kajdany na rękach i nogach. I nagle, jak przebłysk błyskawicy, powstał program. Jeszcze nie uszczegółowiony i nie do wytłumaczenia, lecz już odczuwalny i palący ogromną skalą swego zasięgu! Kratos poczuł się samowładczym panem świata.
Kapłan leżał na pryczy zakuty w kajdany i sam się sobą zachwycał: Jutro rano, kiedy poprowadzą wszystkich do pracy, dam umowny znak i naczelnik ochrony nakaże wyprowadzić mnie z szeregu niewolników, zdjąć kajdany. Uszczegółowię swój program, powiem kilka słów i świat zacznie się zamieniać. Niewiarygodne! Raptem kilka słów i cały świat podporządkuje się mnie, mojej myśli. Bóg rzeczywiście dał człowiekowi siłę, która nie ma sobie równej we Wszechświecie, ta siła , to ludzka myśl. Ona tworzy słowa i zmienia bieg historii. Sytuacja ułożyła się nadzwyczaj pomyślnie. Niewolnicy przygotowali plan powstania. Plan ten jest racjonalny i najwyraźniej może doprowadzić do pozytywnego dla nich rezultatu przejściowego.
Lecz ja za pomocą zaledwie kilku zdań zmuszę nie tylko ich, lecz również potomków dzisiejszych niewolników, a i władców ziemskich do bycia niewolnikami przez nadchodzące tysiąc lat”. Rankiem na znak Kratosa naczelnik ochrony zdjął zeń kajdany. I już następnego dnia na jego plac obserwacyjny zostało zaproszonych pozostałych pięciu kapłanów i faraon. Kratos zaczął swoją mowę do zebranych:
– To, co teraz usłyszycie, nie powinno być przez nikogo zapisane ani przekazane dalej. Wokoło nas nie ma ścian i moich słów nie usłyszy nikt poza wami. Wymyśliłem sposób zamienienia wszystkich ludzi żyjących na
Ziemi w niewolników naszego faraona. Nie można tego uczynić nawet przy pomocy niezliczonych wojsk i wyczerpujących wojen. Lecz ja to uczynię kilkoma zdaniami. Miną w sumie dwa dni od ich wypowiedzenia, a przekonacie się, jak świat zacznie się zmieniać.
Patrzcie: na dole długie szeregi zakutych w łańcuchy niewolników niosą po jednym kamieniu.
Pilnuje ich mnóstwo żołnierzy. Im więcej niewolników, tym lepiej dla państwa tak zawsze uważaliśmy. Ale im więcej niewolników, tym bardziej trzeba obawiać się ich buntu. Wzmacniamy straże. Musimy dobrze karmić swoich niewolników, bo inaczej nie będą mogli wykonywać ciężkiej fizycznej pracy. Lecz oni tak czy inaczej są leniwi i skłonni do buntu.
Patrzcie, jak wolno się poruszają się, a rozleniwiona straż nie popędza ich kańczugami i nie bije nawet zdrowych i silnych niewolników. Ale oni zaczną się poruszać o wiele szybciej. I nie będzie im potrzebna straż. Strażnicy też staną się niewolnikami. Dokonać czegoś podobnego można w następujący sposób. Niech dzisiaj przed zachodem heroldowie rozniosą dekret faraona, w którym będzie powiedziane: Z nastaniem świtu nowego dnia wszystkich niewolnikom darowana zostaje całkowita wolność.
Za każdy kamień dostarczony do miasta wolny człowiek będzie otrzymywać jedną monetę. Monety można zamienić na jedzenie, odzież, mieszkanie, pałac w mieście czy samo miasto. Odtąd jesteście wolnymi ludźmi”. Kiedy kapłani uświadomili sobie, co mówi Kratos, jeden z nich, najstarszy wiekiem, powiedział:
– Jesteś demonem, Kratosie. To, co jest twoim zamysłem, spowije demonizmem mnóstwo ziemskich narodów.
– Niech będę demonem, a to, co jest moim zamysłem, niech ludzie w przyszłości demokracją nazywają.
* * *
Dekret został niewolnikom ogłoszony o zachodzie, wprawiło ich to w zdumienie, a wielu nie spało w nocy, obmyślając nowe, szczęśliwe życie. Rankiem następnego dnia kapłani i faraon ponownie weszli na plac na szczycie sztucznej góry. Obraz, który pojawił się przed ich oczyma, poruszał wyobraźnię. Tysiące ludzi, byłych niewolników, na wyścigi ciągnęły te same kamienie, co wcześniej. Zalewając się potem, wielu niosło po dwa kamienie. Inni, którzy mieli po jednym, biegli, zostawiając za sobą unoszący się kurz. Niektórzy strażnicy też ciągnęli kamienie. Ludzie, którzy uważali siebie za wolnych wszak zdjęto z nich kajdany , dążyli do zdobycia jak największej ilości upragnionych monet, aby zbudować swoje szczęśliwe życie. Kratos jeszcze kilka miesięcy spędził na swoim placu, z satysfakcją obserwując to, co się dzieje na dole.
A zmiany były kolosalne. Część niewolników połączyła się w niewielkie grupy, zbudowała wózki i naładowawszy kamieniami do samej góry, pchała je, oblewając się potem. Oni wymyślą jeszcze wiele urządzeń z satysfakcją myślał po cichu Kratos ot i już usługi wewnętrzne się pojawiły: roznosiciele wody i pożywienia. Niektórzy niewolnicy jedli wprost w biegu, nie chcąc tracić czasu na drogę do baraku, aby spożyć posiłek i płacili przynoszącym otrzymywanymi monetami. Wiadomo, że i lekarze pojawili się wśród nich: w biegu wręcz udzielając pomocy poszkodowanym i też za monety. Wybrano też kierujących ruchem. Wkrótce wybiorą sobienaczelników, sędziów. Niech wybierają: oni przecież będą się uważać za wolnych, a istota rzeczy nie uległa zmianie, oni jak dawniej targająkamienie . I pędzą tak przez tysiąclecia w tumanach kurzu, oblewając się potem, taszcząc ciężkie kamienie.
Także i dzisiaj potomkowie tych niewolników wciąż tak gnają bez sensu.
Pan Szewach Weiss nazwał polityków PiS swoimi przyjaciółmi. To bardzo źle wróży Polsce i Polakom po najbliższych wyborach, gdy prawdopodobnie wygra PiS. To znaczy, że roszczenia żydowskie zaczną byś zaspakajane. Z resztą przy innym układzie prawdopodobnie też by były realizowane. Jeśli Żydzi chcą wyrwać z Polski 65 miliardów USD, to podejrzewam, że około 5 miliardów jest przeznaczone na łapówki. No który polityk nie ugnie się, gdy może do jego kieszeni wpaść parę milionów dolarów. Przecież te 65 miliardów nie pójdzie z ich kieszeni.
Żydzi domagają się od Polski 65 miliardów dolarów za majątek pozostawiony przez zamordowanych przez Niemców Żydów polskich. Ale ci Żydzi mieli przed wojną jakieś długi. Co z tymi długami? Czy samozwańczy spadkobiercy zapłacą?
Parę dni temu w programie RingTV spotkali się panowie Szewach Weiss i Grzegorz Braun. Spotkanie to miały duży oddźwięk w internecie. Główną kwestią były oczywiście żydowskie roszczenia majątkowe. Pan Weiss, potwierdzając tylko polski stereotyp Żyda, kręcił cały czas i na żadne pytanie jasno nie odpowiedział. Ciekawy był fragment dotyczący żydowskich roszczeń majątkowych. Pan Weiss reprezentował podejście trybalistyczne. W pokrętny sposób wyraził, że jeśli dana osoba należała do plemienia Izraela i zmarła bezpotomnie, to prawo do jej majątku mają członkowie plemienia (czytaj Światowy Kongres Żydów, Liga przeciw Zniesławieniu, Światowa Żydowska Organizacja do Spraw Zwrotu Mienia itp.), a nie przechodzi na rzecz państwa, którego obywatelem była ta osoba. Choćby ta osoba nie znosiła Żydów i chciała przekazać swój majątek Polsce, Chinom, albo Indonezji, to nie ma rady, dziedziczyć muszą po niej Żydzi. W pewnym momencie pan Braun powiedział, że gdyby on założył grupę, która od Stanów Zjednoczonych chciałaby odebrać majątki po osobach pochodzenia polskiego zmarłych bezpotomnie, to zostałby zabity śmiechem. Na co pan Weiss odpowiedział, że nie można tego porównywać Polaków, którzy zginęli bezpotomnie i Żydów. I to jest sedno sprawy. Z Talmudu wiemy, że:
„Żyd, jak uczy Talmud, tem samem, że jest z narodu wybranego i obrzezany, jest obdarzony tak wielką godnością, że się z nim nikt, nawet anioł, [76–77] równać nie może. Owszem, jest, jak sądzą, niemal równy Bogu.”
I również wiemy, że:
„Jedynie Izraelita jest człowiekiem; jego jest świat cały i jemu wszystko powinno służyć, szczególnie zaś „zwierzęta mające postać ludzką”.”
I wszystko jasne. Pan Szewach Weiss jest pobożnym Żydem stosującym się do zaleceń Talmudu.
Ale powróćmy do roszczeń żydowskich. Pan Weiss mówił tylko o majątku żydowski, kamienicach i innych nieruchomościach które należą się plemieniu izraelskiemu po jego zmarłych bezpotomnie przodkach. Ani słowem nie zająknął się o zobowiązaniach jak np. żydowskie długi, hipoteki itp. Przecież Żydzi przed wojną brali jakieś pożyczki pod zastaw mieszkań, kamienic , sklepów, jakieś kredyty w bankach. O tym nie było ani słowa.
Kahały zniknęły na ziemiach polskich w latach drugiej wojny światowej i zaczęły powstawać ponownie w roku 1997. Czyli ciągłości nie było, a jednak przejęły od miast majątek należący przed wojną do gmin żydowskich. Jak widać nie było ciągłości i w zasadzie nieruchomości zostały przekazane Żydom bezprawnie. Jakby ktoś im prezent zrobił. Żeby była jasność, to wyglądało mniej więcej tak, jakbym z kolegami stworzył Konfederację Plemion Wiślańskich i zażądał od miasta Krakowa zwrotu Wzgórza Wawelskiego i Wzgórza Lasoty argumentując to tym, że moi przodkowie Wiślanie w czasach pogańskich mieli tam miejsca kultu, a ja z moimi kompanami jesteśmy ich spadkobiercami. Obawiam się, że gdybym się upierał przy swoim, to może nawet wylądowałbym w wariatkowie. A Żydzi traktowani są ze śmiertelna powagą.
Ale powróćmy do kamienic. Jak wiemy:
„Zgodnie z art. 924 kodeksy cywilnego otwarcie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy, zdarzenie to pociąga za sobą nabycie ogółu praw i obowiązków przez spadkobierców. Czyli można stwierdzić, że co do zasady odpowiedzialność za długi spadkowe powstaje z chwilą otwarcia spadku.”
Czy ktoś sprawdził, czy przekazane Żydom nieruchomości nie były zadłużone przed wojną? Jeśli Żydzi uważają się za spadkobierców powinni poczuwać się do spłaty długów. Czy ktoś sprawdził na jaką kwotę kahały, które zniknęły w czasie wojny były zadłużone? Gminy żydowskie, które powstały, jak feniks z popiołów, po 1997 roku i które nazywają się spadkobiercami swoich unicestwionych poprzedniczek powinny spłacać ich długi. Oczywiście odsetki należy liczyć od roku 1939.
Powracając do żydowskich żądań spłaty 65 miliardów USD za mienie pozostawione przez Żydów zmarłych bezpotomnie, czy ktoś sprawdził na ile ci Żydzi byli zadłużeni? Jakie odsetki od ich długów urosły do dzisiaj?
Jeśli Światowy Kongres Żydów, Amerykański Kongres Żydowski, Liga Przeciw Zniesławieniu, Światowa Żydowska Organizacja do Spraw Zwrotu Mienia, Agencja Żydowska na rzecz Izraela czy władze państwa Izrael uważają się za spadkobierców pomordowanych bezpotomnie Żydów to niech zaczną realizacje roszczeń od spłaty ich długów wraz z odsetkami.
Ja sobie tak piszę, a życie toczy się swoim torem. Pan Szewach Weiss nazwał polityków PiS swoimi przyjaciółmi. To bardzo źle wróży Polsce i Polakom po najbliższych wyborach, gdy prawdopodobnie wygra PiS. To znaczy, że roszczenia żydowskie zaczną byś zaspakajane. Z resztą przy innym układzie prawdopodobnie też by były realizowane. Jeśli Żydzi chcą wyrwać z Polski 65 miliardów USD, to podejrzewam, że około 5 miliardów jest przeznaczone na łapówki. No który polityk nie ugnie się, gdy może do jego kieszeni wpaść parę milionów dolarów. Przecież te 65 miliardów nie pójdzie z ich kieszeni. Mieliśmy już przykład z talibami torturowanymi w Kiejkutach.
Oczywiście, gdy roszczenia żydowskie zostaną zaspokojone, to wtedy o swoje upomną się inne nacje jak choćby Niemcy, czy Ukraińcy. Skoro Żydzi dostali, to czemu oni nie?
edgier25 